پیش از هر چیز، باید تمایز روشنی بین برند و برندسازی مشخص کرد:

• برند، یک محصول یا خدمت یا سازمان است که در ترکیب با نام، هویت و شهرت خود دیده می‌شود. 

• برندسازی فرآیند طراحی، برنامه‌ریزی و ارتباط نام و هویت به منظور ایجاد شهرت یا مدیریت آن است. 

ابتدا کمی راجع به مفهوم برند دقت نظر داشته باشیم:

انجمن بازاریابی آمریکا برند را چنین تعریف می‌کند: «نام، عبارت، نشانه، نماد، طرح یا ترکیبی از این‌ها که برای معرفی محاسن و خدمات یک فروشنده یا گروهی از فروشندگان و ایجاد تمایز از دیگر رقبایشان به کار می‌رود.» در یک تعریف کلاسیک، برند بدین معناست: «شناسایی یک محصول و تمایز آن از رقبا با کمک یک نام، لوگو، طرح و یا نماد و علامت بصری دیگری». اما در تعاریف متاخرتر که بیشتر به بحث مصرف کننده توجه دارد برند اینگونه تعریف شده است: «برند یک اثر درک شده در ذهن مخاطب (مشتری کالا یا خدمت) است، و به طور کلی مجموع عناصر ملموس و غیر ملموس است که انتخاب منحصر به فردی را ایجاد می‌کند. »

در واقع باید گفت که برند، یک نماد است که اجزای آن نام، لوگو، و عناصر بصری دیگری نظیر تصاویر، رنگ‌ها یا نوشتار هستند. از نظر کاتلر تاکید برندها همواره بر منافع احساسی است نه منافع عقلی. 

در مورد برندسازی نیز باید گفت برندسازی یعنی به کارگیری منسجم و هماهنگ کلیه ابزارهای آمیخته بازاریابی با هدف خلق یک وجهه جامع و فراگیر و متمایز از برند.